De Tiende Werkweek - Week Elf In Curaçao

4 april 2010 - Willemstad, Nederlandse Antillen

Maandag 29.03.2010

Vandaag en morgen nog twee heerlijke dagen vrij, waarna ik de rest van de week dan ook weer alleen maar moet werken. Dus nog even extra genieten, zeker nu moeders en Lei er nog is tot woensdag! Dus vroeg opgestaan om tussen 10.00u en 11.00u bij hun in het hotel te kunnen zijn, om vervolgens een hele dag lekker aan het strand te liggen, een boekje te lezen en heerlijk te genieten!
Dit heb ik dan ook gedaan, ben niet eens de zee in geweest, haha. Heb de gehele dag op een strandbedje gelegen wat gelezen, Smoothies, Sprite, Whiskey Sprite en Baco gedronken. Mijn moeder heeft me nog geknipt in hun hotelkamer, daarna hebben we ons een voor een gedoucht en zijn we naar Punda geweest waar we bij The Grill King uit(steak)end gegeten hebben en vervolgens bij Iguana aan de handelskade een heerlijke cocktail gedronken. Hierna ben ik terug gegaan naar mijn huisje en mam en Lei met de taxi naar het hotel. Thuis nog wat mailtjes gelezen, krabbels e.d. beantwoord, reislog bijgewerkt, stageverslag afgemaakt, mijn tandengepoetst en dergelijke, waarna ik rond 01.30u ben gaan slapen.

Dinsdag 30.03.2010

Nadat ik om 09.00u opgestaan ben heb ik mijn computer even aangezet om mijn mail en dergelijke te lezen en/of beantwoorden. Tussendoor even een ontbijtje gecreëerd in de zin van een bakje cornflakes. Vervolgens nog wat mensen op MSN gesproken en nog even met Rick gebeld via Skype. Hierna ben ik mijn ouders gaan halen en zijn we naar Playa Cas Abou waar ik de gehele dag onder een rieten strandparasol heb gelegen en eigenlijk alleen maar in het boek ‘‘Komt Een Vrouw Bij De Dokter’’ heb gelezen. Nadat ik mijn ouders weer bij hun hotel afgezet had was ik om 18.30u weer thuis. Hier mijn mail gecheckt, foto’s op de computer overgezet, reislog geüpdate met een nieuw avontuur en bijgewerkt, nog wat uit het boek gelezen aangezien het internet er weer uitlag, nog met Caroline gepraat over van alles en nog wat, gedoucht en dergelijke en rond 00.00u gaan slapen.

Woensdag 31.03.2010

De dag dat ik mijn moeder en Lei weer moet uitzwaaien.
Was gisteravond nog in het boek ‘‘Komt Een Vrouw Bij De Dokter’’ aan het lezen en was van plan deze dan ook uit te gaan lezen. Dacht dan ga jij je nu douche vervolgens rond 23.00u het bed in, boekje uitlezen en slapen. Maar rond die tijd kwam Mila thuis, Caroline lag al in bed en hebben Stefan, Mila en ik met z’n drieën een kopje thee gedronken met daar bij een Sultana, haha. Dus van het boek uitlezen is niet meer van terechtgekomen. Vanmorgen tussen 08.00u en 08.30u werd ik alweer wakker, nadat ik mij een paar keer had omgedraaid in de hoop dat ik weer in slaap zou vallen, ben ik uiteindelijk rond 09.00u toch maar opgestaan. Even een bezoekje gebracht aan het kleine huisje en vervolgens heb ik mij op bed gelegd en het boek uitgelezen. Het laatste gedeelte wat vrij heftig en emotioneel zeker omdat ik zelf een soort gelijke situatie in mijn nabije omgeving heb meegemaakt, daar kwam dus ook heel wat herinneringen aan bovendrijven. Het boek eindigt met als allerlaatste zin, ik citeer ‘‘Met de gympen in mijn hand open ik, een beetje nerveus, de deur van de huiskamer, waar de koelinstallatie onder Carmens kist een licht gebrom laat horen.’’, een open einde dus, wat ik meestal wel jammer vindt, maar bij dit boek zeker niet want had eigenlijk gehoopt dat het nog één keer zo dik was geweest en het verhaald dus één keer zo lang had geduurd, want je wil er in blijven lezen. Maar niet getreurd, gelukkig is er een vervolg, dus binnenkort maar weer eens naar de Bruna hier op het eilandje gelegen in Zuikertuinje shopping mall. Vervolgens ben ik mijn reislog gaan bijwerken en heb ik in de tussentijd de waterkoker aangezet voor mijn noodles die ik vandaag als ontbijt ga nuttigen. Mijn noodles voor drie minuten onderwater gezet, in de tussentijd wat muziek geluisterd. Vervolgens de lekkere noodles gegeten en nog wat muziek geluisterd. Hierna mijn moeder gebeld met de vraag hoe laat zij ongeveer bij mij zouden zijn, maar ze waren de koffers al in de taxi aan het laden dus ze zouden zo bij mij zijn. Snel nog even onder de douche gesprongen en om en nabij 11.00u waren ze bij mij, vervolgens de koffers binnen gezet en de stad ingelopen, hier nog wat geshopt, bij het Rif Fort nog wat gedronken en gegeten. Vervolgens terug naar huis gelopen, nog wat spulletjes meegegeven en hun hier gelaten, waarna we de koffers in onze bolide geladen hebben en naar Hato Airport gereden zijn. Hier aangekomen hebben wij hun koffers ingecheckt, nog even in een winkeltje gekeken, nog wat gedronken en een ‘‘Lovers’’ ijsje gegeten. Even later zag ik de Nederlandse rapper Kempi recht voor me een ijsje eten, ik keek hem aan zo van die ken ik toch, oh ja nu weet ik het weer dat is Kempi, haha. En toen was het zo ver, weer een moment om afscheid te moeten nemen. Dus dit heb ik dan ook gedaan, heb ze een goeie reis toegewenst, moeders nog even goed geknuffeld en daar gingen ze dan, de roltrap omhoog en weg waren ze, Ayo!! Tot over drie maanden!! Snel naar huis gescheurd, thuis aangekomen was Caroline al terug van het werk, aangezien zij vroege dienst had. Mezelf omgekleed, nog even een Italiaanse douche genuttigd en om 16.30u weer eens begonnen met werken. Op het werk was het een redelijke avond, de gehele tijd iets te doen gehad maar toch niet al te druk. Buiten mijn ruig pijn, waar ik nog steeds last van heb nadat het me laatst op het strand bij Playa Cas Abou in de rug geschoten was en ik sowieso geen fantastisch bed heb, toch nog redelijk kunnen werken. Om 23.30u was ik klaar met werken, omdat ik bijna in slaap viel toen we ons met wat collega’s even bij elkaar gezet hadden, ben ik vrijwel meteen naar huis gegaan. Thuis aangekomen, mijn mail gelezen en beantwoord, mijn urenregistratie en reislog bijgewerkt en met de matras op de grond i.p.v. in het te smalle bed; het matras is namelijk breder dan het bed zelf rond 01.00u gaan slapen.

Donderdag 01.04.2010

Om 07.30u werd ik alweer wakker. Hierna even wat krentenbroodjes uitgelegd. Vervolgens met mijn ontbijt en het vervolg op ‘‘Komt Een Vrouw Bij De Dokter’’ – ‘‘De Weduwnaar’’ op bed gaan liggen. Wat gegeten en gelezen, waarna ik met Mila onze stagevergoeding in de vorm van een cheque ben gaan halen, deze meteen gaan verzilveren bij de bank, vervolgens nog even voor Mila nieuwe oordopjes gaan halen en voor mij bij de Botica wat pleisters en thuis meteen de resterende zevenhonderd gulden van de cheque aan huur betaald. Hierna op Skype nog even met mijn jongste broer, schoonzus, twee nichtjes, mam en Lei gebeld. Waarna ik op Gilbert heb zitten wachten die onder de douche stond.. En mij vervolgens om 14.00u ben gaan douche. Om 14.30u begon mijn werkdag weer, helaas. Het was een verschrikkelijke dag op het werk, het liep gewoon niet lekker, Antilliaanse collega’s die gewoon geen zin hadden om te werken en er maar wat als zombies rond liepen. En de makamba’s (blanken) konden zich maar weer te pletter rennen. Dit was zoals gewoonlijk weer eens op Village Square. Wel nog een hele leuke grap uitgehaald bij Sculpture Garden met de souschef vanwege de dag zelf, één april, waardoor hij naar een tafel is gelopen waar een stel aan zat met een hele mooie halfbloed Antilliaanse vrouw, met de vraag of hun gevraagd hadden of hij naar tafel wou komen omdat hij volgens mij vorig jaar een kookwedstrijd gewonnen had. En dit deed hij dus ook, ik was net iets aan het indekken op die tafel, waarbij ik al bijna in de lag schoot toen ik hem die kant op zag komen. Desondanks sprak hij de vrouw toch aan, dus snel naar de keuken gelopen omdat ik mijn lachkick niet meer in kon houden. Nadat deze mensen weg waren, alles opgeruimd, nog bij Jaipur waar ons wekelijks buffet was geholpen met opruimen en om 23.45u was ik dan eindelijk klaar met werken. Nog even wat gedronken en met pijn aan mijn voeten naar huis gelopen. Hier mijn reislog en urenregistratie bijgewerkt, wat krabbels verstuurd naar wat jarige en dergelijke, muziek geluisterd, vervolgens een Facebook account aangemaakt aangezien dat toch niet mag ontbreken als je internationaal georiënteerd bent, nog even wat gelezen in het boek ‘‘De Weduwnaar’’ en tussen 02.30u en 03.00u gaan slapen.

Truste!! Ayo!!

Vrijdag 02.04.2010

Nadat ik me een paar keer had omgedraaid en wat heb gelezen ben ik uiteindelijk rond 11.00u opgestaan. Vervolgens mailtjes gelezen en beantwoord, cornflakes en twee krentenbollen als ontbijt gegeten, verscheidene mensen krabbels gestuurd, gedoucht, wat mensen op MSN gesproken, omgekleed en om 14.30u begon mijn werkdag weer. Op het werk de gehele dag redelijk druk gehad, Village Square was iets minder dan normaal op vrijdag en Sculpture Garden was redelijk druk. Uiteindelijk waren we omdat één tafeltje van één redelijk lang bleef zitten om 00.15u klaar met werken. Vervolgens naar huis gegaan, nog een collega via MSN gesproken, die mij vroeg mee te gaan naar Bermuda maar uiteindelijk heb ik dit toch maar niet gedaan. Mijn reislog nog bijgewerkt, wat krabbels beantwoord, mezelf verzorgd, nog wat gelezen en gaan slapen, morgen weer een nieuwe dag.

Zaterdag 03.04.2010

Nadat ik om 03.00u ging slapen, alweer om 09.00u wakker werd en mij een paar keer omgedraaid heb, ben ik uiteindelijk om 11.00u opgestaan. Computer aangezet, wat afwas gedaan en een ontbijtje gemaakt dat bestond uit een bakje cornflakes terwijl de rest nog heerlijk lag te slapen. Toen het internet er weer uitlag ben ik tijdens mijn ontbijt en hierna maar wat gaan lezen. Nog even tv gekeken, gaan douche en om 14.30u moest ik alweer werken. Op het werk was het een redelijke dag, op Village Square was het lekker rustig doorwerken en in Sculpture Garden met elf gasten hetzelfde. We hadden één tafel van vijf en één tafel van zes, van het vijfje vijftig gulden tip gekregen en van het zesje zestig dollar fooi. Nadat we alles achter slot en grendel opgeruimd hadden, want dat moet je hier toch wel doen helaas, anders zijn er de volgende dag spullen weg, waren we om 00.00u exact klaar. Hierna met wat collega’s nog wat gedronken en een komediefilm afgekeken van Harold and Kumar, die op tv was. Vervolgens naar huis, thuis aangekomen nog wat gelezen uit het boek ‘‘De Weduwnaar’’ tandengepoetst en dergelijke, waarna ik in mijn bedje nog wat gelezen heb en ben gaan slapen.

Zondag 04.04.2010

Om 08.08u exacte werd ik wakker waarna ik meteen op mijn telefoon keek hoe laat het was. Nog veel te vroeg! Even een plasje gepleegd wat water gedronken en terug het bed in. Vervolgens werd ik rond 10.30u weer wakker, nog even het boek uitgelezen! Wat overigens weer een goed verhaal was. Mij een ontbijtje gaan maken in de zin van een tosti en een bakje cornflakes. Op mijn computer even mijn urenregistratie en reislog bijgewerkt waarbij ik wat muziek geluisterd heb. Meer kon ik niet doen helaas, het internet lag er namelijk weer eens uit.
Tussen dit alles door nog wat met moeders ge-sms’t. Om 13.30u ben ik me langzaamaan gaan klaarmaken om weer eens aan het werk te gaan. 14.30u begon zoals gewoonlijk mijn werkdag weer, deze keer stond ik ingeroosterd bij Village Square, dus aangekomen op het werk, de bar en de Mansion opgezet en aan de slag! Het merendeel van de avond heb ik als barman mogen werken, dit is en blijft toch mijn favoriete bezigheid binnen de Horeca. Om 00.00u was alles opgeruimd en waren de laatste gasten net weg, klaar met werken dus. Ik had mijn taken al iets eerder vervuld en heb dus nog wat in een boekje gebladerd in het News Café. Vervolgens met wat collega’s een gedeelte van een van de American Pie films gekeken, hierbij een drankje genuttigd en vervolgens ben ik om 00.30u naar huis gelopen.
Thuis aangekomen hadden we weer eens geen internet, dus wat mail concepten geschreven, reislog en urenregistratie bijgewerkt, tussendoor wat muziek geluisterd en dergelijke, waarna ik uiteindelijk in bed aan een nieuw boek ben begonnen die toevallig hier in als in huis was genaamd; ‘‘Brandt New York?’’ van Larry Collins & Dominique Lapierre. En vervolgens rond 02.30u gaan slapen.

Op De Helft

De tijd gaat toch wel snel, begin qua werkweken nu aan mijn laatste helft, bestaande uit nog een tien weken. Achtentwintig april komen mijn vader en oudste broer me opzoeken en als hun dan weer terug vliegen zijn het nog maar zes en een halve week die ik op het eiland verblijf, waarvan ik er dan nog vijf moet werken. Momenteel zit ik op tweeënzeventig uur en drie kwartier aan overuren, hopelijk krijg ik daar wat vrije dagen voor terug als mijn pa en broer hier zijn, die heb ik tenminste aangevraagd, maar dan is het nog maar de vraag of ik ze ook daadwerkelijk krijg, want bij mijn moeder en Lei was dit niet het geval helaas!

Foto’s